Reliant Scimitar SS1 (1984-1990): 

In 1978 ging Reliant op zoek naar een nieuw ontwerp, men wilde een kleinere 2-zits sportwagen. Een ontwerper, genaamd Tony Stevens, had een cabrio 2 zitter op basis van de Reliant Kitten chassis gecrëerd. De auto heette de Cipher. Ritchie Spencer van Reliant besloot niet door te gaan met de Cipher, maar gebruik te maken van een ontwerp gestyled door Michelotti. Helaas overleed Michelotti voordat de volledige details waren afgemaakt, desondanks zette men het onwerp voort.

​

Het ontwerp heette de SS1 (Small Sports 1).  Reliant besloot geperste kunststof panelen te gebruiken in plaats van de eerder gebruikte, tijdrovende, mallen voor glasvezel. Met behulp van een backbone chassis, konden de geperste panelen gemakkelijk direct worden vastgeschroefd op het chassis.  Het merendeel van de panelen werd gemaakt door Dunlop, die gebruik maakte van gewapend spuitgietplastic.  Reliant gebruikte nog steeds Ford onderdelen. In de eerste SS1’s werd de Ford 1.3 liter CVH ingezet.

 

Reliant lanceerde de 1300cc SS1 op de NEC's 1984 Motor show.  Reacties op de auto waren gevarieerd omdat door de panelen de auto eruit zag als een Lego creatie, maar Reliant geloofde echt dat de SS1 een betaalbare open topsportauto was voor de jongere generatie.  De 1300cc motor was te traag, later kwamen er de 1400cc en 1600cc versies van de SS1.  Hoewel deze motoren de auto sterk verbeterde, zelfs de pers genoot met tal van tests op de weg. Het uiterlijk van de auto werd echter niet verandert, dit schrikte mensen wel af om de auto te proberen. Beoordeel nooit op het uiterlijk…..

 

Reliant kon op dat moment niet veel doen met het ontwerp van de SS1 op, maar ze verbeterde de auto sterk door het toevoegen van een gegalvaniseerd chassis, lichtmetalen wielen en een kofferbakspoiler, maar de grootste verbetering werd gemaakt in de vorm van de Nissan Silvia's 1800cc Turbo motor!  Deze motor maakte van de kleine SS1 een zeer snelle auto. Een topsnelheid van dik 200 km/u en deed 0 tot 100 in minder dan 7 seconden.  Wel duwde omhoog deze motor de catalogus prijs op tot £10.300 (nog steeds £1000 goedkoper dan Toyota MR2).  De verkoop van de 1800ti steeg wel, maar werd helaas nooit wat Reliant verwachtte.

 

Er werden…… st. SS1’s geproduceerd.

​

​

​

Reliant Scimitar SST (1990-1992): 

​

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

​

​

 

Reliant benaderde de Britse ontwerper William Towns om de SS1 opnieuw te stylen voor een mogelijke lancering op de Amerikaanse markt. Dit resulteerde in de prachtig uitziende SS2, maar helaas werd het ontwerp niet gebruikt; nochtans werden sommige eigenschappen van SS2 gebruikt om de carrosserie SS1 opnieuw te ontwerpen, daarmee verdwenen

de losse ‘’Lego’’ panelen. 

​

De opnieuw ontworpen SS1 heette nu de SST (de "T" aangegeven William Towns werk). De carrosserie werd volledig gemaakt van glasvezel in plaats van de talrijke spuitgiet delen, dit betekende dat Reliant weer hun eigen carroserie kon maken, waardoor het interieur meer waterdicht en stiller werd.  Hoewel het ontwerp veel beter was dan de SS1 carrosserie, van de vroege SST’s was er nog steeds kritiek voor het gebruik van gemonteerde zwarte bumpers.  De zwarte bumpers maakten de achterkant van de auto qua looks erg "zwaar",  later werd de auto uitgerust met meegespoten bumpers  Ondanks zijn uiterlijk, prees de media de SST voor zijn wegligging en prestaties.

​

Er werden…… st. SST’s geproduceerd.

​

​

​

​

Reliant Scimitar SABRE (1992-1995): 

​

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

​

​

 

In augustus 1991 kocht Beans Industries de Reliant Motor Company, die nog een laatste poging deed om de carrosserie van de SST te herontwerpen. Het resultaat werd de "Scimitar Sabre" genoemd. Het prototype Scimitar Sabre werd getoond op Earls Court Motor Show in oktober 1991. De lancering was uiteindelijk in juli 1992. De Scimitar Sabre had veel soepelere lijnen, bredere wielkasten, en stijlvolle bumpers meegespoten in de kleur van de carrosserie. Oorspronkelijk maakte Reliant gebruik van de ‘’ondermaatse’’ Ford 1400 CVH motor. Er was later gepland om de Rover 1.4 'K' serie en de 2.0 'T' serie motoren te gebruiken, maar het werd uiteindelijk toch de Nissan 1.8 turbo motor. 

​

In 1994 voerde Reliant een paar wijzigingen door aan de Scimitar Sabre, zoals re-styling van de voorbumper / verlichting.  De Reliant Motor Company had eindelijk het indrukwekkende ontwerp dat ze verdiende, echter tegen de tijd dat het het team van Reliant het ontwerp perfect had, was de concurrentie van andere autoproducenten te hevig voor zo een klein bedrijf. Uiteindelijk kwam het het eind van de sportauto productie van Reliant in zicht. Men beëindigde de productie van om het even welke sportauto's en probeerde zich op de 3 wieler autoverkoop te concentreren.

 

Er werden…… st. SABRE’s geproduceerd.

​

​

​

​